Wat een voorrecht om de bevalling van Boris te mogen vastleggen. De spanning rond de uitgerekende datum en dan ineens begin van de nacht gebeld worden dat het zover is. Hup, direct de auto in en richting ziekenhuis. Daar aangekomen zag ik aanstaande ouders die verbazingwekkend rustig waren en alles onder controle hadden. Na een paar uur konden ze eindelijk hun Boris in de armen sluiten. Wat mogen zij trots op zichzelf zijn en wat ben ik blij dat ik hier getuige van mocht zijn!